Terapia percepcji wzrokowej
Jest to jedna z form wielopłaszczyznowej i wielopoziomowej terapii pedagogicznej ukierunkowanej na usprawnianie, kompensowanie i korygowanie funkcji percepcyjno-motorycznych.
Zaburzenia percepcyjno-motoryczne z reguły towarzyszą niepełnosprawności intelektualnej. Zapewnienie właściwej pomocy w tym zakresie warunkuje cały proces rewalidacji.
Człowiek, jako istota, w przeważającej mierze opiera się na odbiorze wrażeń wzrokowych. Percepcja wzrokowa, czyli zdolność do rozpoznawania, rozróżniania oraz rozumienia bodźców wzrokowych, ma wpływ na rozwój i funkcjonowanie człowieka w otaczającej go rzeczywistości.
W terapii percepcji wzrokowej z dużym powodzeniem stosuje się "Program Rozwijający Percepcję Wzrokową" Marianny Frostig. Jest on zbiorem ćwiczeń rozwijających percepcję wzrokową w pięciu aspektach najistotniejszych dla rozwoju dzieci:
- koordynację wzrokowo-ruchową;
- spostrzeganie figury i tła;
- stałość spostrzegania;
- spostrzeganie położenia przedmiotów w przestrzeni;
- spostrzeganie stosunków przestrzennych.
Zaletą tego programu jest fakt, małego obciążenia psychicznego i fizycznego dzieci przy jednoczesnym zapewnieniu zabawy i radości podczas wykonywania ćwiczeń.
Terapia percepcji wzrokowej w przypadku niepełnosprawnych intelektualnie jest procesem ciągłym, zasadniczym i w sposób podstawowy warunkuje funkcjonowanie takich osób w środowisku.